Bio

Wie zijn de mannen van TULP!..?

 

De ritmische backbone en oervader van TULP! is drummer Patrick van der Krogt. Patrick is als muzikant begonnen op gitaar toen hij 16 was, omdat er thuis geen plaats was voor een drumstel. Maar toen hij de coverband Virgin Dreams (werkelijk, Pat?) zag optreden,  wist hij het zeker: hij wilde toch écht gaan drummen! En zo kwamen er een oefenruimte met drumstel en lessen op zijn pad. Toen hij de drums voldoende onder de knie had startte hij samen met Alfons van Niel en Seth van Diem de band Livewire, waar hij vele jaren het hele land mee doorkruiste en zelfs een toer door Oostenrijk mee deed. Na in diverse andere bands gespeeld te hebben startte hij een De Dijk-tribute band. Door dat hoogwaterbeschermingsproject kreeg het Nederlandstalig-virus hem definitief te pakken en ging hij op zoek naar muzikanten om een Nederlandstalige coverband op te richten. Dat werd TULP!, met naast Patrick zelf Rainier op zang, Lennert op toetsen, Martin op basgitaar en Leendert op gitaar. Leendert werd al snel  opgevolgd door oude bekende Alfons, waarover straks meer. Pat slaat op  een Pearl Masters serie (10", 12" tomtoms, 14", 16" floortoms, 24" bassdrum, 13" piccolo snare, 14" Pearl masters snare), Zildjan bekkens (8", 10"splash, 14" hi-hats, 18"medium thin, 18" thin crashes, 22" ride, 18" china crash, want size does matter, voor Pat...), gebruikt daarbij Pearl double pedals en dat alles drapeert hij op en om een Gibraltar curved rack . Het daadwerkelijke slaan doet hij met Vater super jazz drumsticks.

 

Alfons van Niel dus! Alfons is de gitarist van TULP! Hij kwam op zijn 16de in aanraking met een leuke meid die een lekker potje  gitaar kon spelen. Hij was meteen verkocht: die gitaar werd zijn grote liefde! Wat er van de leuke meid is geworden, is voer voor speculaties. Het repertoire van TULP! is Alfons op het lijf geschreven, hij is een groot liefhebber van Nederlandstalige muziek. Alfons vindt het niet zo belangrijk om hier te vermelden waar hij op speelt.

 

Bassist Walter Bol zorgt met zijn knorrende en groovende spel voor het broodnodige smeermiddel in de muziek van TULP! Ook Walter is niet de eerste de beste, hij maakte furore met diverse bekende en minder bekende bands in het Haagse circuit. Walter kwam bij de band als vervanger van Martin. Walter vindt dat het niemand wat aangaat welke instrumenten hij bespeelt of wat voor apparatuur hij heeft.

 

En zo timmerde TULP! lekker aan de weg. Toch verlieten Rainier en Lennert vrij kort na elkaar de band. Maar er stond een gig gepland! Wat nu? "Heb je vanavond wat te doen?" vroeg Walter aan de zanger van zijn vriendenbandje The AndrogynZ. "Ik heb een drummer, een gitarist en een oefenruimte, maar nog geen zanger." "Is goed", zei die zanger. Het werd een gedenkwaardige avond. De zanger had nog niet door dat hij in de val was gelokt. En zo werd...

 

...Guido Debeus  de nieuwe frontman van de band. Op de middelbare school zong hij een blauwe maandag in een metalbandje met de omineuze naam Charon. Daarna bleven zijn vocale uitspattingen beperkt tot de douchecabine, totdat zijn oudste zoon op zijn 10e toetrad tot The Gods Of Rock. Hun bandcoach herkende het latente zangtalent van Guido, wat best knap was aangezien Guido op dat moment nogal last van stembandpoliepen had. Toen die operatief verwijderd waren gingen Guido en zijn zoon op zangles en sindsdien is het hek van de dam. Guido's grote voorbeelden op zanggebied zijn Frank Boeijen en vooral Chino Moreno van Deftones. Guido gebruikt bij voorkeur zijn überhippe Shure SH55 series II, die net zo onverwoestbaar is als zijn twee Shure SM58's die hij ook altijd in zijn koffertje meezeult. Uit pure penisnijd om al die coole pedaaltjes van de snarenplukkers heeft hij ook nog een Boss VE-20 Vocal Processor.

 

Kort na die eerste jamsessie werd Richard Versluis, de drummer van The AndrogynZ (waarbij overigens Alfons inmiddels als leadgitarist was toegetreden, het is echt een beetje een incestueus verhaal) gevraagd om bij TULP! te komen spelen. Niet als drummer natuurlijk, want die had TULP! al, maar als toetsenist. Op toetsen had Rich zijn sporen namelijk al volop verdiend, in bands als Heren Van De Klok. Richard kan alles op toetsen, van bombastische geluidsmuren à la Jean-Michel Jarre tot de subtiele romantiek waar zijn voornaamgenoot Clayderman beroemd mee is geworden - inclusief de zwoele blik in de camera. Richard speelt echter niet op een doorzichtige vleugel maar op een bloedrode Norg Stage 3.